Door Merlijn Dolderman
Vorig weekend hadden teamleden Bert en Marcel een vissessie op hun vaste stek in de Friese boezem. Omdat deze stek nu begint te lopen, hebben Mark en ik deze week doorgevoerd om dit weekend een 24 uurs sessie te vissen.
Zaterdagmorgen 7 uur ging de wekker, aangezien ik eerst naar mijn zaterdagbaantje mocht, hebben we Mark alvast op de stek gebracht. Hij gooide gelijk zijn hengels uit en heeft daarna de shelters opgezet en de spullen een plek gegeven. Om 12 uur was ik klaar met werken en bracht Marcel mij naar de plek waar Mark al een heerlijke lunch had bereid. De spullen stonden klaar en ik kon ook gelijk mijn lijnen uitvaren.
Het weer zat mee, lekker warm en de middag begon met een rustig windje. Perfect voor een weekendje karpervissen. De aasbellen zagen we regelmatig bovenkomen, dat was in ieder geval een goed teken. De eerste uren was het stil, tijd om even bij te kletsen en samen te eten. De shoarma ging in de pan en smullen maar! Na het eten hebben we de hengels klaargemaakt voor de nacht. Alles op scherp, hoofdlampjes binnen handbereik, sounderbox getest dus laat die vis maar komen.
Rond tien uur begon Mark zijn linker hengel te gieren. De eerste vis meldt zich. 
Na een dril van ongeveer een kwartier glijdt de vis in het net. Een mooie spiegelkarper zag het licht. Na wat foto’s zetten we deze schoonheid weer terug. Snel de hengel weer op de stek gevaren en wachten op de volgende.
Even later is het tijd om de stretcher op te zoeken en langzaam zakken we weg in een diepe slaap. Deze duurt echter niet lang, rond middernacht gaat er weer een pieper af. Ook deze keer is het een hengel van Mark. ‘Deze is voor jou, Merlijn’ zegt Mark. Ik pak de hengel uit de steun en begin te drillen. Wat zijn de spiegelkarpers hier toch sterk. Hij laat me alle hoeken van het water zien, maar na een gevecht van 20 minuten geeft hij het toch op en gaat over mijn netkoord. Even op de foto en weer terug. De hengel weer op zijn plek en een nieuwe poging om te gaan slapen.
Maar dat slapen is niet van lange duur, Mark krijgt op zijn linker hengel een terugzakker en pakt hem uit de steun. Deze vis zwemt met volle vaart van links helemaal naar rechts, zo over de andere lijnen heen. Gelukkig hebben we toplood erop zodat er weinig kan gebeuren. Hij blockt de vis zodat hij niet in het zijslootje schiet. De vis geeft het na een kwartier op. Het is tijd om te scheppen. Dit keer is het geen spiegel, maar een hele dikke en oude schubkarper. ‘Dit zou zo maar een nieuw record kunnen zijn, Mark’ zeg ik. De mooie oude karper in de weegsling en wegen maar, en ja hoor, een nieuw pb voor Mark is een feit! Deze dame weegt maar liefst 15 kilo schoon aan de haak. Snel een mooie foto schieten en snel weer terug het water in.
De hengel gaat weer terug op de plek en wij weer op onze stretcher, de oogjes nog even dicht. We kunnen mooi een paar uurtjes slapen voor de volgende vis zich aandient. 7:15 uur op zondagmorgen, een mooie start van de dag. En weer gaat de linker hengel af, dit keer is hij voor mij. Ik sta een paar seconden met de hengel in mijn hand en de middelste hengel heeft ook vis, een dubbele run! Mark pakt hem op en zo staan we samen te drillen. Mooier kan de zondagmorgen niet beginnen. Ieder onze eigen vis geland en snel even wat mooie foto’s met ons samen.
De stekken van Mark lopen aardig door. Bij mij blijft het angstvallig stil, maar dit mag de pret niet drukken, we doen altijd run om run. Zo pakken we samen vis, zo doen vismaten dat. Ondertussen komt onze vriend en teven karpervisser Nick langs met een zak verse broodjes. We spreken onze vangsten door en ondertussen blijft het kwa aanbeten rustig.
Rond 12 uur beginnen we met inpakken, de hengels naast de rodpod en alles ondertussen opruimen. De hengels blijven tot het laatste moment in het water, je weet maar nooit. We zijn bijna klaar met inpakken en het wordt tijd om de hengels in te halen. Mark loopt naar zijn hengels en ziet de spoel van zijn middelste hengel aflopen.Hij grijpt zijn hengel en geeft hem aan mij. Het drillen kan weer beginnen. We landen de vis, en deze gaat ook nog even op de foto en uiteraard gelijk weer terug.
De laatste hengels naar binnen en weer terug naar huis. Dit was een gezellige en zeer geslaagde sessie. Op naar het volgende visavontuur.
Gevangen op de boilies van www.bfmbaits.nl
Teamleden Mark en Merlijn