Sinds jaar en dag wordt er gevist. Het zit in onze genen om te jagen en vissen, dat doen we dan ook nog steeds tot op de dag van vandaag. Het begon allemaal met primitieve zelfgemaakte lijnen, haken van bot, krom geslepen takken als hengels en stenen als werpgewicht. Hoe simpel kon het toen allemaal zijn en hoe moeilijk maken we het onszelf tegenwoordig? Door de jaren heen zijn onze technieken verbeterd en de materialen geperfectioneerd. Of het daarmee beter geworden is, is natuurlijk maar de vraag, zeker voor wat betreft ons milieu en het leefklimaat van de dieren onder het wateroppervlak.
Tekst & fotografie: Jan Bakker
Dressuur & materiaalkeuze stress.
Waar je vroeger gemakkelijk een karper kon verleiden met een stuk brood, aardappel of roggebrood, is het tegenwoordig een stuk lastiger geworden. Niet alleen het aas is veranderd, ook de manier van vissen en daarnaast de toegenomen hengeldruk, het maakt het er niet makkelijker op! Vissen laten tekenen zien van dressuur en ontwijken soorten- en bepaalde vormen aas, omdat ze het herkennen of associëren met een prikkel of schrik reactie, ‘wantrouwen’ dus. Zo gaat het ook met de manieren waarop gevist wordt. Vaak vissen met strakke lijnen kan op sommige wateren afschrikwekkend werken, zo ook een te stugge of onnatuurlijke aanbieding. Elke dag passen we onze manier van vissen aan en dat is ook goed. In bepaalde dingen heb en houd je vertrouwen en bij andere dingen gooi je het roer om, we willen de vissen toch steeds een stapje voor zijn ook al blijft dat lastig met zoveel hengelsport materiaal op de markt. De één wil dit en de ander wil dat en zo hebben wij allemaal een manier van vissen waarvan we denken dat het goed en/of vertrouwd is.
Loodvervangers, ook een visser denkt natuurlijk aan het milieu.
Waar de laatste jaren veel over wordt gediscussieerd, is ons loodgebruik en het vele verlies ervan in het viswater. Tonnen lood schijnen wij met zijn allen al te hebben gelost in en op de vele betaal- en openbare wateren. Dit komt het milieu en onderwaterleven natuurlijk niet ten goede. Er zijn inmiddels een aantal bedrijven die door de ontwikkeling van loodvervangers inspelen op dit ‘probleem’. Ufo Sinkers is zo’n bijvoorbeeld, zij produceren werpgewichten van beton die water of vloeistof kunnen opnemen en zo hun gewicht opkrikken. Het ‘nadeel’ van deze vervangers vind ik persoonlijk de grote en omvang. Beton heeft niet het soortelijk gewicht van traditionele loden, wat het dus een stuk lastiger maakt om hetzelfde formaat aan te houden. Ook zijn er aantal kunststoffen op de markt gebracht als werpgewicht waarbij praktisch hetzelfde verhaal geldt. We kunnen tegenwoordig met gemak naar de maan vliegen, maar een goed alternatief voor een 45 grams loodje met soortgelijke afmetingen, is anno 2017 nog moeilijk te vinden.
Zelf aan de slag.
Vijftien jaar geleden probeerde ik wat uit, iets dat uit nood werd geboren langs de waterkant. Ik viste een sessie en verloor mijn lood bij een lijnbreuk. Mijn vistas ging op de kop maar extra lood was in geen velden of wegen te bekennen, nu had ik een probleem? of…. Ik ging ‘improviseren’, zocht een goed formaat steen uit en met wat kunst en vliegwerk kwam ik vervolgens een heel eind! Het leverde mij die dag meerdere vissen op en raakte daarna in de vergetelheid. Eigenlijk ben ik er nooit dieper op in gegaan, maar omdat het nu een hot item is geworden heb ik het weer opgepakt. De stenen zijn opnieuw tevoorschijn gehaald en dit keer door mij voorzien van kleuren die matchen met de waterbodem. Uiteraard blijven ook de natuurlijke steentinten, aangezien deze vertrouwd zijn voor onze onderwater vrienden, want hoeveel stenen liggen er wel niet op een bodem?
Voor- en nadelen van steengewichten.
Steensoorten variëren in gewicht door hun materiaaldichtheid en ook is geen enkele ‘natuurlijke’ steen gelijk van formaat, vorm of gewicht. Het wordt dus even zoeken naar de juiste stenen, maar er zijn diverse opties voor ons allemaal!. Ik ben zelf al aan het knutselen geslagen en met resultaat. De stenen kunnen zowel inline of als wartel gewicht gebruikt worden, dus voor ieder wat wils. Wel ligt het voor de hand dat een steen met afwijkende hoeken of een aparte vorm, anders ingooit en minder nauwkeurig op een gewenste plek terechtkomt. Ook de afstanden zijn uiteraard afhankelijk van het steengewicht. Maar liever iets afwijkend inwerpen, dan massa’s lood verliezen in de wateren, daarbij: ”hoeveel karpervissers varen hun lijnen tegenwoordig wel niet uit?”.
Tot slot.
Als we met elkaar manieren vinden om lood te vervangen door middel van bijvoorbeeld stenen, dan komt dat het onderwaterleven en milieu ten goede, ‘let’s do this together!’